สนามเลือกตั้ง! เริ่มขยับอย่างเงียบๆ แม้จะยังไม่มีเหตุให้ต้องปะทะในทางการเมือง เพราะทุกพรรคกำลังจัดทัพ,  วัดกระแส และยึดพื้นที่สื่อ น่าสนใจว่า…สงครามการเมืองรอบนี้ อาจไม่ได้เริ่มต้นด้วยการ “เปิดหน้าไพ่” แต่จะคงอาการ เพื่อไม่ให้เกิด “ความผิดพลาด พลั้งเผลอ จนพ่ายแพ้” ในสายตาของ “คอการเมืองไทย?”

โหมดเลือกตั้ง! นี่คือ…บรรยากาศการเมืองไทยยามนี้ แม้สถานการณ์อาจดู เงียบ เชื่องช้า และวนซ้ำ ในสายตาคนเสพข่าวรายวัน จนเกิดคำถามว่า…การเมืองไทยกำลังเดินหน้าไปทางไหน? หรือแท้จริงแล้ว…มันยังไม่มีอะไรใหม่เกิดขึ้น

แต่หากมองให้ลึกกว่า พาดหัวข่าว จะเห็นว่า…สนามเลือกตั้งได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว เพียงแต่อยู่ในรูปแบบของ “สงครามที่ยังไม่สาดกระสุนใส่กัน”

ทุกฝ่ายกำลังขยับหมากการเมือง…อย่างระมัดระวังที่สุด!!!

การ “เปิดตัว” แคนดิเดตนายกรัฐมนตรี ของแต่ละพรรคในช่วงนี้ ไม่ได้มีเป้าหมายเพื่อ ประกาศชัยชนะ หรือเร่งปิดเกม หากแต่เป็นการ “หยั่งกระแส” อย่างเป็นระบบ ว่า…แต่ละชื่อที่ประกาศกันออกมานั้น

ขายได้หรือไม่???

สร้างแรงสะเทือนในสังคมมากน้อยเพียงใด???

และจะได้รับการ “ตอบรับ” ในสนามสื่ออย่างไร???

การมี “ชื่อซ้ำๆ” ที่ปรากฏบนหน้าข่าว หาใช่ความบังเอิญ แต่คือความพยายามยึดพื้นที่การรับรู้ของสาธารณะ เพื่อให้ชื่อเหล่านั้น…ฝังอยู่ในความ “คุ้นชิน” ของผู้มีสิทธิเลือกตั้ง 52 ล้านคนเศษ

ขณะเดียวกัน การที่พรรคการเมืองแทบทุกพรรค…ยังไม่ “เร่งเปิด” นโยบายใหญ่ ไม่ใช่เพราะ…ไม่มีของ หรือคิดไม่ออก!!! แต่เป็นการ “เก็บไพ่” โดยตั้งใจ

เพราะทุกฝ่ายต่างรู้ดีว่า…การ “เปิดเกมเร็ว” เกินไป ในสนามการเมืองที่ยังไม่ชัดเจน อาจกลายเป็นการ “เปิดช่อง” ให้คู่แข่งโจมตี หรือถูกย้อนศรกลับมาในจังหวะที่ยังตั้งตัวไม่ทัน

ภาพรวมจึงสะท้อนชัดว่า…การเลือกตั้งครั้งนี้ ไม่ได้อยู่ในโหมดที่ว่า…ใครแรงกว่า? ใครพูดดังกว่า? หรือใครเสนอนโยบายหวือหวากว่า?

หากแต่อยู่ในโหมดของการ “ควบคุมความเสี่ยง”

พรรคการเมืองยังไม่ต้องการ “ชนะ” ในช่วงเวลานี้ แต่ก็ไม่ต้องการจะ “แพ้” ในสายตาของสังคมไทย

รวมถึง…ไม่ต้องการจะพลาด, ไม่หลุด, ไม่เสียฟอร์ม และไม่ถูกมองว่าเป็น…ฝ่ายเพลี่ยงพล้ำ! ก่อนเกมจะเริ่มจริง

นี่คือ…เหตุผลที่ “สนามเลือกตั้ง” นาทีนี้…ดูนิ่งผิดปกติ!!! ทั้งที่ความเคลื่อนไหวเบื้องหลัง…มันเข้มข้นกว่าที่เห็นมากนัก

ดังนั้น ในทุกการให้สัมภาษณ์, ทุกการปล่อยชื่อ และทุกการเลือกที่จะไม่พูดบางเรื่อง? ทั้งหมดคือ…การคำนวณทางการเมืองที่ละเอียดอ่อน เพราะต้นทุนของความผิดพลาดในรอบนี้ ดูจะมีสูงกว่าหลายครั้งที่ผ่านมา

การพลาดเพียงครั้งเดียว! อาจไม่ใช่แค่เสียคะแนน แต่หมายถึง…การเสียความน่าเชื่อถือทั้งกระดาน!!??

สงครามเลือกตั้งรอบนี้ จึงเริ่มจาก “การไม่เปิดหน้าไพ่” มากกว่าที่จะ “ปะทะตรงๆ”

ทุกพรรคการเมือง…จึงต้องนิ่ง! เพื่อรอจังหวะ, รอความผิดพลาดของฝ่ายอื่น, รอสัญญาณบางอย่าง? จากสังคม เศรษฐกิจ หรือสถานการณ์ภายนอก ที่จะกลายเป็น “ชนวน” ให้เกมทั้งกระดานขยับไปพร้อมกัน

ในอีกด้านหนึ่ง ความเงียบนี้เอง มันอาจเป็นสัญญาณเตือน! เพราะทุกฝ่ายต่างรับรู้ตรงกันว่า…การเลือกตั้งครั้งนี้ ไม่มีพื้นที่สำหรับความประมาท และไม่มีใครกล้าเดิมพันด้วยการ “เดินเกมสุดโต่ง!” ตั้งแต่ต้น

เมื่อเกม…ยังไม่เปิดเต็มรูปแบบ สิ่งที่สำคัญที่สุด…จึงไม่ใช่การเร่งนำ แต่คือ…การยืนให้อยู่ในจุดที่จะต้องไม่เสียอาการ

สุดท้ายแล้ว ภาพการเมืองที่ดูนิ่งในวันนี้ อาจไม่ใช่ “ความอ่อนแรง!” ของสนามเลือกตั้ง แต่คือ…ช่วงเวลาของการตั้งทัพ, วางกำลัง และประเมินศัตรู

เพราะเมื่อใดที่ “ไพ่ใบแรก” ถูกเปิด เมื่อนั้น…สงครามการเมืองจริง! จึงจะเริ่มขึ้น และในวันที่…สนามเลือกตั้งเงียบที่สุด! อาจเป็นวันที่ “เสียงปะทะ” ในทางการเมือง…วันข้างหน้า จะดังที่สุด! ได้เช่นกัน.