บทแสดงความไว้อาลัย แด่…บรรดาวีรชนผู้หญ้ากล้า “ทหารไทย – ประชาชนไทย” ผู้พลีชีพในฐานะ “เหยื่อของอาชญากรสงคราม” จากเหตุการณ์ปะทะชายแดนไทย–กัมพูชา

ก่อนจะกล่าวถึงการ “สดุดี” แด่…วีรชนผู้หญ้ากล้า ผู้สละเลือดเนื้อ จิตวิญญาณ ความรักและความผูกพัน…ต่อประเทศชาติอันเป็นที่รัก ต่อคนรักและครอบครัว

สำนักข่าวยุทธศาสตร์ออนไลน์ ซึ่งก็คงไม่ต่างไปจาก สื่อมวลชนไทยทุกแขนง ประชาชนคนไทย ทั้งในประเทศและในต่างแดน รวมถึงประชาคมโลก ที่ต่างยึดมั่นใน “หลักการแห่งสันติภาพ” ต้องการจะเห็นประเทศไทย และประเทศเพื่อนบ้าน…ก้าวเดินไปข้างหน้า พร้อมจะพัฒนาไปสู่ความศิวิไลซ์ ในระดับที่ไม่ทิ้งห่างกันมากนัก

ความพยายามจะแสดงบทบาท “ผู้ประนอมของโลก” ที่ ประธานาธิบดี โดนัลด์ ทรัมป์ แห่งสหรัฐอเมริกา พยายามจะให้…ไทยและกัมพูชา หยุดยิงและเจรจาเพื่อก้าวสู่ภาวะ “สันติภาพ” นั้น

ก็ต้องให้…ประธานาธิบดี โดนัลด์ ทรัมป์ และประชาคมโลก โดยเฉพาะ “2 พ่อลูก – ตระกูลฮุน” ทั้ง นายฮุน เซน และ นายฮุน มาเนต ผู้ที่ได้แสดง บทบาททางการทหาร ในลักษณะที่ไม่ต่างไปจาก “อาชญากรสงคราม” รับรู้ไว้ตรงนี้ว่า…

การหยุดยิงนำสู่สันติภาพ…ย่อม “ไม่เท่ากับ” การล้างผิดให้กับ “อาชญากรสงคราม” แต่อย่างใด!!!

เมื่อเข้าใจตรงกัน! เราก็มาเข้าสู่ โหมดการ “สดุดี” แด่…วีรชนผู้หญ้ากล้าฯ นั่นคือ…

“เลือดไทยที่ชายแดน”

แดนดินนี้ชุ่มเลือดนักรบ
ทุกหยดพบคือเกียรติแห่งไทย
แม้กายล้มดวงจิตยังไป
พิทักษ์ไว้ธงชาติและศักดิ์ศรี

โอ้พี่น้องประชาชนร่วมชาติ
คือวิญญาณแกร่งกล้าราตรี
แม้สิ้นลมแต่ชื่อยังมี
ดั่งดาวศรีส่องฟ้าถาวร

ขอคำน้อมสดุดีวิญญาณ
เหล่าวีรชนทุกท่านผู้จากจร
แผ่นดินนี้จะจารึกตลอดกาล
เลือดทุกหยดมิสูญเปล่าแน่นอน

ในหน้าประวัติศาสตร์ไทย มีหลายบท…ที่เขียนขึ้นด้วยเลือดเนื้อและหยาดน้ำตาของผู้คน

ผู้กล้า…ผู้ลุกขึ้นยืนหยัดเพื่อผืนดินและศักดิ์ศรีของชาติ คือ ผู้ที่ควรได้รับการจารึกชื่อไว้เหนือกาลเวลา

เหตุการณ์การปะทะชายแดนไทย–กัมพูชา ซึ่งมีทั้ง ทหารหาญผู้กล้าและประชาชนผู้บริสุทธิ์ต้องพลีชีพ คือหนึ่งในรอยแผลลึกที่บ่งบอกถึงราคาของคำว่า “เอกราช” และ “แผ่นดินเกิด”

เหล่าทหารกล้า ที่ก้าวย่างออกไปในสมรภูมิ มิได้ทำเพื่อตนเอง แต่ทำเพื่อผืนธงไตรรงค์ที่โบกสะบัด เพื่อปกป้องบ้านเรือน ครอบครัว และแผ่นดินที่บรรพบุรุษได้รักษามา

ความกล้าหาญของพวกเขา คือ ดวงประทีปที่ส่องสว่างให้คนรุ่นหลัง ได้ตระหนักว่า…ความสงบสุขที่เรามีในวันนี้ เกิดจากการยืนหยัดของใครบางคนที่ไม่กลับมา

ทหารกล้าเหล่านั้น อาจล้มลง แต่ไม่เคยแพ้ พวกเขาทิ้งไว้ซึ่งเกียรติภูมิที่สูงส่ง และกลายเป็นรากฐานแห่งพลังใจให้คนไทยทุกคนได้เรียนรู้ว่า “ชาติอยู่ได้ เพราะเรารักกันและหวงแหนมันร่วมกัน”

ในขณะเดียวกัน ประชาชนผู้บริสุทธิ์ที่พลีชีพจากเหตุการณ์นี้ คือ เสียงสะท้อนของความสูญเสียอันยิ่งใหญ่ที่สงครามมิอาจหลีกเลี่ยงได้ พวกเขาคือผู้เคราะห์ร้ายที่กลายเป็นวีรชนโดยไม่ตั้งใจ แต่เลือดและน้ำตาของพวกเขากลับเติมเต็มความหมายของคำว่า “สันติภาพ” ที่เราต้องไขว่คว้าต่อไป

แด่ทุกชีวิตที่สูญเสียไปบนชายแดนในวันนั้น พวกท่าน…คือ “ครูผู้ยิ่งใหญ่” ของความเสียสละ

คือ บทเรียนแห่งความมั่นคงที่ทำให้คนไทยได้ตระหนักถึงคุณค่าของความสามัคคีและสันติ

สดุดีวีรชน

ชาติไทยยืนหยัดด้วยเลือดเนื้อ
นักรบกล้าเสียสละดุจขุนเขา
แม้สิ้นลมร่างร่วงกลางดงดาว
ยังส่องเงาเกียรติไว้ในแผ่นดิน

เสียงปืนกลบคำรักจากครอบครัว
น้ำตารัวรินรดดั่งสายสินธุ์
ดวงวิญญาณพี่น้องผู้เสียจินต์
ยังโบยบินปกป้องผืนแผ่นไทย

ประชาชนร่วมพลีชีพเพื่อชาติ
แม้ไร้ญาติไร้ชื่อก็ยิ่งใหญ่
เลือดทุกหยดหล่อเลี้ยงธงไตรรงค์ชัย
ประกาศไว้เกียรติศักดิ์มิเลือนลา

ขอวิญญาณทุกท่านสู่สรวงฟ้า
ประทานพรเมตตาชาติรักษา
ชาติ ศาสน์ กษัตริย์ จงรุ่งเรืองปัญญา
สืบชีวาไทยไว้ตราบนานเทอญ.