เมื่อ อาเซียน จีน และโลก “เท” กัมพูชา หลังสิ้น “ระบอบฮุน เซน” จากนี้ดินแดนต้อง “คำสาปชัยวรมัน” จะเดินไปสู่การปรับโครงสร้างการเมืองใหม่อย่างไร?  โอกาสจะเกิด “สงครามกลางเมือง” มีมากแค่ไหน? แต่คงไม่เท่ากับตราประทับความเป็น “อาชญากรสงครามผู้พ่ายแพ้” ที่ทำให้ “ฮุน เซน” ไม่มีที่ยืนบนเวทีโลกอีกต่อไป

คำสาป “ราชวงศ์…ชัยวรมัน” มันเมื่อกว่าพันปีก่อน (พ.ศ.1545) ยังคงเข้มขลัง และมีผลต่อเนื่องมาถึง “ลูกหลานทาส” ชาวเขมร…ผู้คิดคด ทรยศ และหักหลัง

อดีตเป็นอย่างไร…ปัจจุบันและอนาคต ก็ยังจะเป็นเช่นนั้น

วันนี้…ชะตากรรมของพวกเขมร คงไม่ต่างไปจากคำสาป “ราชวงศ์…ชัยวรมัน” ที่ว่า…

“ผู้ใดทรยศต่อข้า หรือผู้สืบสายโลหิตของข้า จะถูกทำลายล้างหมดสิ้นโดยชาติตะวันตก จะถูกฆ่าล้างตระกูล ไม่มีความเจริญรุ่งเรือง จะไม่เคยชนะเหนือสายเลือดของข้า และจะต้องเผชิญภัยพิบัติซ้ำแล้วซ้ำอีก”

ประวัติศาสตร์ของชนชั้นทาส เผ่าพันธุ์นี้…มิอะไรที่ต่างไปจากคำสาปฯข้างต้นบ้าง?

กลับสู่ยุคปัจจุบัน แม้พิสูจน์ไม่ได้ว่า…สยามหรือไทย มีเผ่าพันธุ์เดียวกับชนชาวขอม “ผู้ปกครองทาสเขมร” หรือไม่? อย่างไร?

แต่จาก ภาพสลักบนปราสามนครวัด มันชัดเจนกับ…สำนวนที่ได้รับการบันทึก และพวกเขมรลบทิ้งไปเมื่อกว่าสิบปีก่อน นั่นคือ… “นี่สยามกุก”

ความหมายคือ นี่ไงชาวสยาม…ชนชั้นที่มีระดับเทียบเทียงกับ “ผู้ปกครองชาวขอม”

วันนี้…โลกจึงได้เห็นพวกเขมร เข้ามาทำงานแบกหาม มิต่างจาก “ทาสในอดีต” บนแผ่นดินไทย (สยาม) นับแสนนับล้านคน

ไม่ต่างจากภาพในอดีตสักเท่าใด?

เขมรหรือกัมพูชา…โชคดีที่ ฝรั่งเศส…แย่งชิงแผ่นดินบางส่วนในการครอบครองของสยาม คือ…พระตะบอง เสียมราฐ ศรีโสภณ และ ประจันตคีรีเขต (เกาะกง) เมื่อกว่าร้อยปีก่อน (2447) จนได้มีแผ่นดิน…สร้างประเทศเป็นของตนเอง

แต่โชคร้าย…ที่มี “ผู้นำ” อย่าง…นายฮุน เซน และคนในตระกูล “ฮุน” ที่ปกครองประเทศด้วยความกลัวและความโง่! ของประชาชน

คนเชื้อชาตินี้…จึงสลัดไม่หลุดไปจาก “ม็อตโต้” ที่คนในภูมิภาคอาเซียน ประณามว่าเป็นพวกที่ชอบ “คิดคด ทรยศ และหักหลัง” และมิอาจจะสลัดพันธนาการ “คำสาปชัยวรมัน” ได้

ทันทีที่…ประชาคมโลก ได้รับรู้ใน “2 สิ่ง” ที่ กองทัพกัมพูชาและทหารเขมร ทำไว้กับทหารไทยและคนไทย นั่นคือ…

หนึ่ง…วางทุ่นระเบิดสังหารทหารไทย อันเป็นการกระทำขัดกับ “อนุสัญญาว่าด้วยการห้ามใช้ทุ่นระเบิดสังหารบุคคล” (Ottawa Treaty 1997)

อีกหนึ่ง…ยิงจรวดถล่มใส่พื้นที่พลเรือน ทั้ง ร้านรวง (ร้านเซเว่น อีเลฟเว่น) ในปั้มน้ำมัน อำเภอกันทรลักษณ์ จังหวัดศรีสะเกษ และ โรงพยาบาลพนมดงรัก เฉลิมพระเกียรติ ๘๐ พรรษา อำเภอพนมดงรัก จังหวัดสุรินทร์

สร้าง…ยอดรวม “เหยื่อชาวไทย” ที่เสียชีวิตและบาดเจ็บ จาก “คำสั่งฆ่า” ของ “อาชญากรสงคราม”  เช่น นายฮุน เซน และนายฮุน มาเนต นายกรัฐมนตรีกัมพูชา คือ 14 คน เป็น…พลเรือน 13 คน “ในนั้นมีเด็กและผู้สูงอายุรวมอยู่ด้วย”อีก 1 คนเป็นทหาร

มีผู้ได้รับบาดเจ็บจากเบาไปจนถึงสาหัส รวมกัน 38 คน เป็นพลเรือน 31 คน และทหารอีก 7 คน

ทั้ง นายฮุน เซน และนายฮุน มาเนต ได้รับไปแล้วกับฉายาใหม่ “อาชญากรสงคราม – ผู้พ่ายแพ้”

นั่นเพราะ…ทันทีที่ กองทัพไทย ประกาศสงครามขนาดย่อม โดยประสาน กองทัพบกและกองทัพอากาศ ถล่มพื้นที่ทหารของฝั่งกัมพูชา จนย่อยยับ!

อีกด้านหนึ่ง…นายฮุน เซน และคนในตระกูล “ฮุน” แอบย่องและบินหนีไปประเทศจีน แต่เป็น นายสี จิ้นผิง ประธานาธิบดีจีน ที่ไม่อนุญาตให้ นายฮุน เซนและครอบครัว “ฮุน” (ยกเว้น! นายฮุน มาเน็ต ที่จะร่วมบินหนีออกนอกประเทศไม่ได้ เพราะมีตำแหน่งเป็นถึง “ผู้นำประเทศ” (นายกรัฐมนตรี) จะหนีไปพร้อม พ่อและครอบครัว คงไม่ได้) ได้เข้าประเทศ…

จึงเบนเข็มไปจอดที่ เมืองอินชอน เกาหลีใต้

การ “เท” ครั้งนี้ของจีน จึงมิใช่การ “เท – ธรรมดา” แต่เป็นการ “เท – อาชญากรสงคราม ผู้พ่ายแพ้”

มันเสี่ยงเกินไป!!! หากจีนจะเปิดรับ…คนๆ นี้ และตระกูลนี้ เข้าไป “หลบซ่อนโลก” อยู่ในประเทศตัวเอง

การที่ จีนปฏิเสธไม่ให้เครื่องบินเจ็ทส่วนตัวของตระกูล “ฮุน” ลงจอด สิ่งนี้…มันได้สะท้อนข้อเท็จจริงอย่างชัดเจนว่า…แม้แต่พันธมิตรทางการเมืองและเศรษฐกิจที่ นายฮุน เซน คาดหวังจะเป็นที่พึ่งสุดท้าย?

จึงเลือกที่จะ “เท” นายฮุน เซน อย่างไม่ใยดี

สถานการณ์ของ นายฮุน เซน ยามนี้ จากเดิมที่เคยเป็น “ผู้นำเหล็ก” แห่งกัมพูชา วันนี้…แปรเปลี่ยนและเป็นได้แค่…“อาชญากรสงคราม ผู้พ่ายแพ้ และไร้จุดหมาย”

มีความเป็นไปได้สูงมาก? ที่กัมพูชาในวันที่…ไม่มี นายฮุน เซน จะมีสภาพมิต่างจากการ “ไร้ศูนย์กลาง” และพร้อมเข้าสู่ภาวะ “แตกเป็นเสี่ยงๆ!”

ไม่เพียง…นายฮุน มาเนต ลูกชายของเขา จะไร้ซึ่งบารมี หากแต่ บรรดา “แม่ทัพขุนศึกของกัมพูชา” เอง ต่างก็หวังจะแย่งชิงและครอบครองดินแดน ไว้เป็น…อาณัติแห่งตน

ความขัดแย้งนี้ มีแนวโน้มบานปลายเป็น “สงครามกลางเมือง” เพราะแต่ละกลุ่ม…ต่างมีอิทธิพลในพื้นที่และกองกำลังติดอาวุธเป็นของตนเอง

เมื่อสภาพบ้านเมืองแตกสลาย กลายเป็น “รัฐล้มเหลว” สถานการณ์ความเลวร้ายทั้งปวง จะดำดิ่งสู่ความโกลาหล ในแบบที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

สิ่งนี้…จะเกิดขึ้นทันที! หลังจากเสร็จศึกสงครามกับฝ่ายไทย

พูดได้ว่า…โอกาสที่ “ระบบฮุน เซน” จะไปพร้อมกับตัวเขาและตระกูล “ฮุน” จึงมีสูงมาก!!!

นั่นเพราะ…การหลบหนีของ นายฮุน เซน และการถูก “เท” จากจีน ไม่เพียงเป็นสัญลักษณ์ของ “จุดจบ” ระบอบผู้นำที่ครองอำนาจด้วยความกลัวมายาวนาน

แต่ยังเป็น “จุดเริ่มต้น” ในยุคแห่งความไม่แน่นอนของกัมพูชา

จากนี้ ผลจากการ “เท” ของอาเซียน ของจีน และของโลก น่าสนใจว่า…กัมพูชาจากนี้ไป จะเดินไปสู่การปรับโครงสร้างการเมืองใหม่ได้อย่างไร?

โอกาสจะจมลึก…ลงสู่ภาวะ “สงครามกลางเมือง” อันยืดเยื้อ เหมือนกับ “คำสาปชัยวรมัน”  จะเป็นจริงหรือไม่? ไม่รู้?

แต่ที่รู้ และเป็นจริงแท้แน่นอน นั่นก็คือ… “อาชญากรสงคราม – ผู้พ่ายแพ้” อย่าง นายฮุน เซน ได้สูญเสียทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น…อำนาจ ศรัทธา และพันธมิตร แม้กระทั่ง ทรัพย์สินจำนวนมหาศาล

คงเหลือเพียง ตราประทับของ “อาชญากรสงครามผู้พ่ายแพ้” ที่ไม่มีที่ยืนบนเวทีโลกอีกต่อไป

เท…ครั้งนี้ มิต่างจากการเททิ้ง นายฮุน เซน และ “ตระกูลฮุน” ครั้งสุดท้าย!!!.